Kierunek KRYTYKA LITERACKA
Dwuletnie studia magisterskie, skierowane do osób, które chciałyby poszerzyć swoją wiedzę z zakresu najnowszej literatury i kultury oraz zdobyć umiejętności krytycznego uczestnictwa we współczesnym życiu literackim.
W programie oprócz zajęć obowiązkowych, obejmujących najnowszą literaturę polska i światową, historię krytyki oraz warsztaty krytycznoliterackie, proponujemy bloki tematyczne do indywidualnego wyboru.
Bloki tematyczne związane są z konkretnymi formami artystycznymi (film, telewizja, teatr, sztuki plastyczne) oraz zjawiskami współczesnego życia literackiego i kulturalnego (przemysły kultury, organizacja życia literackiego, działania wydawnicze).
Każdy z tych bloków uwzględnia doskonalenie form pisarskich – gatunków krytycznych, właściwych danym obiegom kultury i formom artystycznym.
Zajęcia warsztatowe w połączeniu z perspektywą kulturoznawczą dają możliwość zobaczenia roli krytycznego pisania w szerokim horyzoncie współczesnej rzeczywistości. A zajęcia pokazujące współczesne światowe tendencje, zjawiska i obiegi literackie (lektury literatury światowej, analizy kluczowych mediów obcojęzycznych i strategii funkcjonowania przekładów na gruncie polskim) pozwalają lepiej rozumieć i oceniać warunki polskiej produkcji literacko-kulturowej i najnowszą literaturę.
DEKALOG KRYTYKA
autorstwa prof. Marty Wyki
1. Zawsze przeczytać książkę, o której zamierza się pisać – jeśli to możliwe, do końca.
2. Ustalić wewnętrznie, do jakiej konkluzji dążymy – to wpływa na kształt zamierzonego tekstu. Inaczej mówiąc: nie czekać aż konkluzja rozwinie się w trakcie pisania.
3. W przypadku poezji: nie być poetyckim, nie liryzować.
4. W przypadku prozy: nie snuć własnych fabuł, ani nie dopisywać możliwych lepszych rozwiązań („ja bym to zrobił tak...").
5. W przypadku uzasadnionego gniewu na grafomana dostarczyć dowodów na grafomaństwo – nie tylko wyśmiewać, ale również pouczać (jednak). Litość nie jest wskazana.
6. Nie zapuszczać się, bez przygotowania, na teren nauk innych: nagminne są obecnie aluzje filozoficzne, oparte często na domniemaniach. Jeśli nie mamy pewności, iż dany pisarz był / jest heglistą, kantystą, egzystencjalistą, deridiańczykiem itd. – lepiej to opuścić. To samo odnosi się do buszowania na terenie nauk społecznych, politycznych, historycznych, a także ścisłych (i to się zdarza).
7. Powyższe nie oznacza jednak, iż nie należy mieć tzw. ogólnego przygotowania. Owszem, należy o nie zadbać, co oznacza czytanie innych książek niż ta, którą aktualnie recenzujemy, a także sprawdzenie, czy może ktoś inny nie napisał już wcześniej tego samego, co właśnie z mozołem wymyślamy.
8. Nie poddawać się terrorowi mainstreamu, bowiem mainstream nie zawsze ma rację.
9. Nie tępić cudzych poglądów: pamflet i paszkwil to bardzo trudne gatunki, trzeba je dobrze opanować.
10. Krytyk idealny: takiego nie ma, ale do ideału zawsze należy dążyć.
